We waren goed geïnformeerd over de babbeltrucjes die je tijdens de vakantie in de val kunnen lokken. Maar toch trapten we er met open ogen in. Het waren zulke leuke en betrouwbare mensen, zo leek het. We kregen een kraslot in de handen geduwd met de mededeling ‘gratis en altijd prijs.’ En we krasten een prijs, maar die moesten we dan wel even op gaan halen. Het zal je misschien niet verbazen, het kostte ons een halve vakantiedag om de colporteurs van ons af te schudden, gelukkig zonder iets te betalen.
De Nederlander staat in Spanje niet echt bekend om zijn vrijgevigheid. Nadat de zin een paar keer geroepen werd terwijl we langs de kraampjes liepen, begonnen we het maar lachend terug te roepen: ‘kijken en niet kopen, hè.’
Natuurlijk, je zuurverdiende geld geef je niet zomaar uit. Je geld is je samengebalde en gespaarde energie en je kunt het maar één keer uitgeven. En, voordat de Nederlander het uitgeeft, wordt er eerst veel gekeken en vergeleken.
Je brein is constant bezig met het produceren van gedachten. Gedachten over jezelf, over je omgeving en je toekomst. Je bent het gewend, want het is heel gewoon: negatieve en positieve gedachten. Je brein kan de boodschappen goed aan je verkopen, met alle emoties en herinneringen die eraan gekoppeld zijn geraakt.
Negatieve emoties trekken de aandacht verder naar binnen en vragen om een oplossing. Een oplossing die ‘uitgedacht’ moet worden. Maar wanneer je binnen bent gehaald blijkt de prijs fake. Je denken draait in negatieve cirkels in een spiraal naar beneden en het kost je bakken met energie. De angst verdwijnt niet, maar wordt bevestigd. Uiteindelijk ben je verder van de oplossing dan je brein je had doen geloven.
Het is aan te bevelen een veilige afstand te houden van je gedachten, zoals je afstand houdt van de verkopers op de markt. En enkel ‘in zee’ te gaan met gedachten die werken en betrouwbaar zijn.
Een observerende houding ten aanzien van je gedachten schept de noodzakelijke afstand. Je leert dat je meer bent dan je gedachten als je je bewuster wordt van de ‘waarnemer’ in jezelf.
De afstand wordt duidelijker zodra je beseft dat gedachten geen feiten zijn. Ze zijn subjectief en hun toon is afhankelijk van wat je hebt meegemaakt en hoe je je voelt. Met meer afstand kun je ze weer makkelijker loslaten. ‘Oh, nu denkt mijn brein dat ik niet goed genoeg ben; terug naar mijn ademhaling.’
Gedachten zijn geen feiten en niet altijd waar. Ze bezitten ook geen magische krachten: je wordt niet wat je denkt. Gedachten zijn zeker niet waarneembaar door de buitenwereld. Je gedachtenwereld is een oefenruimte die je vooral niet moet belasten met eisen of geboden. Gedachten zijn vrij.
Dus, mijn aanbeveling voor het hanteren van je gedachtenwereld: kijken, kijken. Niet kopen!
